كشوري كه هميشه آخر سال است. كشوري كه تپه هايش خود مه و رودخانه هايش خود ابرآلودگي است، آن جا كه ظهرش تند گذر است و شفق و شبش پا سفت كنان، و نيم شبش نمي گذرد. اين كشوري است برآمده از سردابها، زير سردابها، خاكه زغال، كمدها، زير شيرواني ها، و پستوها. اين كشوري كه مردمش خزان وارند تنها افكار سرد از ضميرشان مي گذرد. مردمش مي گذرند با راهپيمايي هاي ميان تهي، با صدايي كه انگاري رگبار مي زند.
امتیاز کاربران به: سرزمین اکتبر
برای ثبت نظر، لازم است ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.